Over de weekbrief voor zondag 5 februari 2023 zou je kunnen opmerken dat het woord liefde er niet in voorkomt – afgezien van de aanhef ‘geliefd mens’. Dat terwijl liefde een (misschien wel ‘het’) centraal begrip is in het gedachtengoed van het apostolisch genootschap. Bij mij kwam bij het lezen wel een link naar ‘de liefde’ boven; dit staat los van de vraag of de schrijver dit zo had bedoeld.

Ik zie een link van de eerste helft van de 3e alinea uit de brief ‘Was ik maar nieuwsgierig geweest’:

“Ik denk het soms wel, maar ons geluk ligt niet in de verklaringen voor ’s levens mysteries, schoonheid, ruwheid en vragen. Stel je eens voor dat we alles rondom het – of ons – leven begrijpen en kunnen verklaren. Zou het leven dan niet veel diepte missen? Of wanneer je de mens naast je compleet begrijpt en kunt doorgronden, zou het leven dan niet saai worden?“

De associatie die bij mij naar voren komt, is die naar I Korinthiërs 13 (NBG-vertaling 1951), in het bijzonder vers 2:

“Al ware het, dat ik profetische gaven had, en alle geheimenissen en alles, wat te weten is, wist, en al het geloof had, zodat ik bergen verzette, maar ik had de liefde niet, ik ware niets.”

Daarbij trek ik de parallel tussen het ‘weten en verklaren’ uit de weekbrief en het ‘weten’ van I Korintiërs 13.

We kennen allemaal de passage die vaak bij trouwplechtigheden wordt gebruikt;

“De liefde is lankmoedig,
de liefde is goedertieren,
zij is niet afgunstig,
de liefde praalt niet,
zij is niet opgeblazen,
zij kwetst niemands gevoel,
zij zoekt zichzelf niet,
zij wordt niet verbitterd,
zij rekent het kwade niet toe.“

En even later:

“De liefde vergaat nimmermeer;
maar profetieën, zij zullen afgedaan hebben;
tongen, zij zullen verstommen;
kennis, zij zal afgedaan hebben.”

Hier dus nog een keer het ondergeschikte belang van kennis (weten / begrijpen / verklaren); in lijn met het eerste gedeelte van de 3e alinea van de weekbrief.

1 Korintiërs 13 eindigt met het overbekende:

“Zo blijven dan: Geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de meeste van deze is de liefde“

Binnen het genootschap is lied 8 – ‘De liefde’ – ook op deze bijbelpassage geënt. Zie bijvoorbeeld de uitvoering op YouTube (hoewel dit lied net wat andere versregels benadrukt).

Terug naar de weekbrief.

Het mooie is dat de schrijver, Marten van der Wal, het perspectief ook breder maakt; hij plaatst er een aspect naast:

“Tegelijkertijd is het juist diezelfde nieuwsgierigheid naar verklaringen en antwoorden die ons brengt in dat diepere gebied: daar waar je wordt geraakt, geroerd of waar een inzicht weer nieuwe vragen geeft en je in beweging zet.”

(vetgedrukt van mij, HvB)

Daarmee relativeert hij dus zelf het eerste gedeelte van die alinea. Een zekere uitnodiging om nieuwsgierig te zijn/blijven, het brengt je zelfs in dat diepere en eindeloze gebied van verwondering. Volgens mij kun je het daar niet mee oneens zijn.

Daarbij knap hoe iemand het zonder het woord te gebruiken, het toch over ‘de liefde’ heeft.

Lijkt me mooi om nog eens over die verwondering ‘van gedachten te wisselen’; (tegenwoordig ook wel: ‘perspectief nemen’ geheten). Bij het ‘gedachten wisselen’ is dan de voorwaarde dat je je eigen gedachten loslaat of parkeert – in ieder geval tijdelijk. Hoe is dat bij het lezen van bovenstaande gegaan?

==============

Amsterdam, 5 februari 2023