De aanduiding ‘ons echte goud’ wordt gebruikt ter promotie van het kopen van een museumkaart (ook wel ‘museumjaarkaart’ geheten in de volksmond).

Ik vind ‘ons echte goud‘ een rare aanduiding. Bestaat er dan ook zoiets als ‘ons onechte goud‘, of ‘ons nep goud‘? Dat er ‘nep goud’ bestaat geloof ik graag; in de regel gaat het dan om een te laag gehalte van goud in het verkochte materiaal. Wellicht bedoelt ‘museumkaart’ er mee dat er iets van hogere waarde wordt getoond in de musea.

Nu zul je je afvragen hoe ik hier op kom, hoewel de herinnering aan het ABB* museum nog vers in het geheugen ligt. Wat me in dat museum overigens ook opviel, was de grote collectie platonische lichamen, weliswaar van 1 soort:

Met in gedachte nog ‘platonisch lichaam‘ en ‘Spinoza‘ valt je de collectie in de winkel van het ABB* museum direct op:

Mocht je nog een leuk Sinterklaas- of Kerst-cadeautje zoeken: dit doet het altijd goed. Zelf kocht ik er als kerstcadeau een museumkaart. Je krijgt dan in het museum een tijdelijk papiertje, en dat moet je vervolgens binnen 30 dagen registreren om de feitelijke kaart te verkrijgen; een soort loyalty-kaart… Nu heb ik vandaag mijn kaart geregistreerd, maar werd daarbij wel geconfronteerd met een bijna ouderwetse keuze:

Je begrijpt natuurlijk dat het opvallende hier is dat het om de binaire keuze van het ‘geslacht’ gaat. Ik heb in de amuse ‘non-binair‘ al gemerkt dat dit (tegenwoordig) niet zo eenvoudig ligt. Na het schrijven van die amuse kregen we op de dinsdag er na per post ‘De Stroom’ nr. 4 2019 (oktober), met het verhaal van Mees. Op diezelfde dag was ik bij toeval ’s avonds met de trein uit Utrecht naar Amsterdam terug aan het reizen, en trof daar een afgedankt exemplaar van ‘De Gids’ 2019/5, die als thema heeft ‘Het geslachtelijk onbehagen’; 40 pagina’s diepzinnige gedachten van het (thema)nummer met als werktitel ‘Ze zeggen dat vrouwen geen mannen zijn’. De bijdrage van Ewoud Sanders opent met de zin “Erkenning van diversiteit laat zich aflezen aan de afkorting LHBTIQAPC […]”. Mooie vraag voor een gezelschapsspel om te kijken wie weet waar alle letters voor staan.

Ik vermoed dat het best een meer-dimensionele weergave mogelijk is; ik stel voor om op de ene as het ‘geslacht’ weer te geven (dat wat er tussen je benen zit) en op de andere as de ‘gender’ (wat er tussen je oren zit). Dit is in lijn met de methodiek die ik voorstel om politieke partijen te classificeren – in het Essay ‘Ruth in het Wilders-tijdperk‘. Om verwarring te voorkomen gebruik ik in deze context niet X-en-Y-as 😉

‘Typisch’ Vrouwelijk zit links-boven, ’typisch’ mannelijk zit rechtsonder. Zo zie ik me zelf in het kwadrant rechts-onder. Dus Geslacht ‘M’ en Gender ‘M’. Daarbij projecteer ik mezelf iets boven gemiddeld gender ‘V’, omdat ik mijn ‘vrouwelijke kant’ heb ontwikkeld. Waar plot jij jezelf?

Analoog aan de classificatie van politieke partijen, kun je je ook hier voorstellen dat het niet allemaal zo plat (2-dimensionaal) is, maar dat er wellicht nog een variabele uitgedrukt dient te worden. Die kan dan relatief eenvoudig in een 3e-dimensie toegevoegd worden. En wiskundig kunnen er nog oneindig veel meer dimensies toegevoegd worden; dat is wel wat lastiger te visualiseren.

Goed, tot zover even wat associaties n.a.v. het ABB* museum en de museumkaart.

Je kunt de museumkaart ook gebruiken om naar Nemo Science museum te gaan; kort gezegd een museum voor wetenschap en technologie. Ik heb daar goede verhalen over gehoord.

Zo is er van de week een wereld voor me open gegaan, toen bleek dat uit observaties in NEMO reuzen gewoon een vorm van gezichtsbedrog blijken te zijn: mijn eigen zus kon toch niet groter zijn dan de Reus van Cambodja?

Naar welk museum ga jij? Dat laat je toch niet van het/de lot(erij) afhangen?

PS; ik wil nog een primeur met je delen: je bent al vertrouwd dat dit platform soms wordt gebruikt voor het lanceren van iets nieuws: denk maar aan het Essay ‘Primeur‘ of de Amuse ‘Platina-eeuw‘. Ik wil de volgende titel even tegen je aan houden: wat vind je van de term ‘districts- geestelijk verzorger’?